biqal — sif. <fars. bi. . və ər. qal> köhn. Sakit, səs küy salmayan. Mən Hacı Abtalıbdan, külfətindən bir pislik görməmişəm və eşitməmişəm, biqal adamdırlar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıqal — (Şərur) bu tərəf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti